Mijn verhaal ben ik beginnen te schrijven op 26 september 2009, en dat begint in feite al in september 2003, wanneer we terugkomen van een reis naar Australië. Maar het eigenlijke verhaal begint pas in juli 2010. Ik kan me voorstellen dat het iets of wat verwarrend klinkt, maar ik zal het in het kort uitleggen.
Toen we terug kwamen van onze reis naar Australië in 2003, waar we onze neven en nichten hadden bezocht, hebben we natuurlijk een hoop verhalen verteld aan Joey en Wesley, onze kleinkinderen. En, zo als gewoonlijk, hadden ze wel mee gewild natuurlijk. Omdat wijzelf dachten dat deze keer waarschijnlijk wel de laatste keer was geweest dat we naar Australië gereisd waren, zeiden we tegen hen, jullie mogen de eerstvolgende keer dat wij naar Australië gaan met ons mee.
En dat was niet tegen dovemansoren gezegd, want hoe dikwijls ze niet gevraagd hebben, in de laatste 6 jaar, wanneer we weer gingen, zijn niet te tellen. En wij maar denken dat ze dat wel weer zouden vergeten, nou mooi niet dus.
Daarom hebben we een tijd geleden, zeg maar tegen het eind van 2008, maar eens gekeken wat we konden gaan doen.
In eerste instantie wilden we in 2012 gaan, want dan waren we 40 jaar getrouwd, zou dan een mooi uitje zijn geweest niet?
Maar dat zou nog 3 jaar duren, dus hebben we het, na een tijdje nadenken, teruggebracht naar 2011.
Maar toen we in ongeveer maart 2009 bedachten dat het wel mooi zou zijn als we ome Harry nog een keer konden bezoeken, hebben we besloten om in augustus 2010 te gaan.
Dat betekend dat mijn eigenlijke verhaal pas begint, als we 31 juli 2010 vertrekken naar Australië.
Op het moment dat ik deze regels zit te schrijven duurt dat dus nog bijna een jaar.
Dus er kan nog van alles tussenkomen, en als dat gebeurd zullen jullie deze regels nooit lezen, maar als je nu dit verhaal zit te lezen, weet je in ieder geval dat we er wel geweest zijn.
We zitten op dit moment, september 2009, midden in de kredietcrisis, dus je moet wel een beetje gek zijn om nu een reis naar Australië te plannen.
Maar we doen het toch, op dit moment zit ik te wachten op een mailtje van het reisbureau over de vliegtickets. De auto is al geregeld en onderdak heb ik zelf al bijna in orde gemaakt, dus we zijn al een flink eind op scheut.
Het is nu 4 oktober 2009, en we weten het vliegschema, zodat we onze hele reis kunnen gaan plannen.
In het kort een overzicht: vertrek op 31 juli 2010, we komen dan op 2 augustus aan in Melbourne.
2 en 3 augustus blijven we in Melbourne, zodat we wat bij kunnen komen van de reis, voordat we gaan rijden.
Op 4 augustus willen we vertrekken naar Portland, ongeveer 450 km. rijden, en we gaan dan via de Great Ocean Road, deze wordt beschreven als een van de mooiste autoroutes ter wereld.
In Portland, waar we drie hele dagen zullen blijven, woont mijn neef Tony die we gaan bezoeken, en 100 kilometer verder in Hamilton woont nog een nicht van ons, Francis. Ook daar zullen we op bezoek gaan.
8 augustus vertrekken we weer naar Melbourne, waar we ook drie hele dagen nog zullen verblijven, en onze neef Adriaan zullen bezoeken.
Op 12 augustus vliegen we verder naar Cairns, en daar zullen we 14 dagen blijven.
Het is een strakke planning in een korte tijd maar over een klein jaar zullen we weten of deze planning uit is gekomen.
Op het kaartje in de album, maar een heel klein stukje van Victoria de kleinste staat binnen Australië, is dat deel te zien waar ome Harry en ome Piet zijn aangekomen toen ze naar Australië emigreerden.
Ze hebben hun bestaan beginnen op te bouwen in Horsham en Bendigo, en in Horsham hebben we onze nicht Francis, dochter van ome Piet, in 2003 opgezocht.
Ze leeft nu in Hamilton waar we haar weer gaan opzoeken zoals gepland.
Op het kaartje loopt de Great Ocean Road van Geelong via Apollo Bay naar Warrnambool.
Bij 20 op de kaart zie je The Twelve Apostles, dat is een rotsformatie in zee, wanneer ik de kans krijg zal ik er een foto van maken en op de site zetten.
Vandaag 30 september 2010 ga ik verder met mijn verhaal, ruim een jaar na de start op 26 september 2009.
We zijn inderdaad op reis gegaan, en wel volgens de planning hierboven. Het enige verschil is dat we de Great Ocean Road op de terugweg hebben gedaan inplaats van op de heenweg naar Portland.
De vliegreizen heen en terug zijn tot op de minuut uitgekomen zoals was aangegeven, dat was dus al een meevaller.
Maar het blijft een lange zit, vooral toen we terugkwamen, eerst een paar uur van Cairns naar Sydney, daarna 7 uur naar Singapore en vandaar weer 13 uur naar Londen.
5 uur wachten op de Londense luchthaven, en dan nog een uurtje vliegen naar Nederland.
Op de terugweg naar huis weer in een ouwerwetse file van 2 uur gestaan voor dat we thuis aankwamen.
Je kunt je voorstellen dat ik op dit moment voorlopig mijn buik vol heb van vliegen.
Melbourne
Op de dag dat we aankwamen op de luchthaven van Melbourne, Tullemarine airport, om 4.50 uur in de morgen, en na het ophalen van de auto, zijn we wat boodschappen gaan doen en vast geïnformeerd bij het park waar we een huis gehuurd hadden. Om 12.00uur waren we uitgenodigd bij Adriaan en Carol voor de lunch, wat wij natuurlijk zeer op prijs stelden.
Maar na een paar gezellige uren sloeg toch de jetlag toe in alle hevigheid, en zijn we naar onze villa vertrokken op het park
En daar hebben we de dag verder doorgebracht voornamelijk met inrichten en vooral slapen!!!
Op de folder is mooi onze "villa"te zien, de bovenste en de meest linkse foto.
Het was overigens best een mooie bungalow, en we hebben het daar goed naar onze zin gehad, en toen we terugkwamen van Portland zijn we daar weer 3 dagen geweest.
De dag na onze aankomst hadden we een ritje naar Bendigo gepland, en wonder boven wonder waren we op tijd op, en zelfs uitgerust. En waarom Bendigo? Ome Harry en tante Mien zijn begonnen in Horsham en vandaar zijn ze naar Bendigo verhuist. En Adriaan had een verrassing voor ons, hij had het adres waar ome Harry daar gewoond heeft. Dus we gaan op pad naar Bendigo, eerst naar een goudmijn, want die streek in Victoria staat bekend om zijn goudvondsten.
In het begin van mijn verhaal, heb ik al verteld dat ome Harry en ome Piet hun verblijf zijn begonnen in Horsham en Bendigo. En dat we van Adriaan het adres kregen waar ome Harry in Bendigo heeft gewoond.
En natuurlijk hebben we dat opgezocht, het adres was 259 Carpenter Street, waarvan in het album wat foto's.
Zo, de eerste 2 dagen in Australië zitten erop, we gaan nu op weg naar Portland, het is 4 augustus, een bewolkte dag met wat regen, dus ideaal om een wat langere autorit te maken. Zoals in het begin van het verhaal al verteld gaan we niet de Great Ocean Road rijden als we naar Portland rijden, maar als we weer naar Melbourne terug rijden. Ik ben van mijn oorspronkelijke plan afgeweken, omdat we dan wat meer tijd hadden om onderweg uit de auto te gaan om verschillende punten van die "Road"te bekijken.
Later zul je zien dat op meer punten het goed uitgepakt is.
De heenweg naar Portland is een makkelijke en meestal rechte lange weg, die maar een paar kilometer van de kustweg af ligt.
We zijn aangekomen in Portland, de plaats waar onze neef Toon woont. Maar voor we die gaan bezoeken eerst wat boodschappen doen, omgeving verkennen, huisje inrichten en wat slapen, om de volgende 3 dagen er fris tegenaan te kunnen gaan.
Het huisje is klein, zeker niet groter dan een caravan, maar we kunnen het hier best 3 dagen volhouden!!!
Maar het park en de omgeving zijn grandioos, gelegen op een "cliff" hebben we een prachtig uitzicht over de bay van Portland, waar regelmatig walvissen te zien zijn zoals je later zult zien. In het album een paar foto's van die prachtige omgeving.
Zo, de volgende keer gaan we op stap met onze neef, gaan we wat van de omgeving van Portland zien, ook de zoon van Toon, Mark, gaat met ons mee om de mooie plekjes te laten zien.
Na een goede nachtrust, waarschijnlijk ook door het geluid van de zee, en een goed ontbijt, gaan we vandaag op stap met onze neef Toon en zijn vrouw Marjorie.
Ook hun zoon Mark gaat mee om ons de mooiste plekjes te laten zien.
We gaan naar Cape Bridgewater en Cape Nelson.
Na dit prachtige uitstapje nemen we afscheid van Tony en Marjorie, morgen wacht ons weer een dag waar we een bezoek gaan afleggen bij ons nichtje Zus of Francien of Francis op z'n Engels.
Je kunt je voorstellen dat we na de vorige dag een uitstekende nacht gehad hebben, bijna de hele dag in de buitenlucht, midden in de winter, met wat regen en zo'n 12 graden.
We gaan op weg naar Hamilton, daar woont in een verzorgingstehuis ons nichtje Francis. ( hier zeggen we Francien en vroeger was het Zus ) we hebben een afspraak gemaakt met dochter Adriana en zij gaat met ons naar het tehuis.
Francis wordt daar zeer goed verzorgt en zag er heel goed en gelukkig uit, en we hebben er natuurlijk een paar foto's gemaakt en laten die jullie zien zonder commentaar je kunt ze terugvinden in het album.
Voor ons is de laatste dag aangebroken van ons verblijf in Portland, morgen 8-8 rijden we terug naar Melbourne.
Maar voor het zover is gaan we nog een kleine rondleiding maken in het plaatsje Portland zelf. Bas maakt foto's van mooie gebouwen en Joey maakt ze vanuit een uitkijktoren, wat vroeger de oude watertoren van Portland was.
Ook gaan we nog even kijken of we een glimp van een walvis op kunnen vangen.
Op het park staat een vuurtoren waar wij een huisje hadden, zo kon je mooi zien dat we vanuit het park een mooi overzicht hadden over de bay.
Morgen vertrekken we weer richting Melbourne, en gaan dan de Great Ocean Road rijden.
Het wordt een van de mooiste kustroutes genoemd van de wereld, en ik had in het begin van mijn verhaal beloofd om een foto te plaatsen van de Twelve Apostels als ik de kans kreeg.
We zullen zien. En met weemoed nemen we afscheid van Portland.
We gaan hier weer verder, en we hebben nog 1 dag te gaan in Melbourne, en dan zit de helft van onze vakantie er alweer op.
Maar eerlijk gezegd, we kijken wel uit naar de twee volgende weken, dan is het hopelijk een stuk warmer en droger.
Maar eerst nog die dag in Melbourne, zijn we de stad ingegaan, en hebben ons daar vermaakt met allerlei activiteiten zoals je zult zien.
Allereerst naar het aquarium.......
En nog een hoop meer bezocht en bekeken in Melbourne een oude gevangenis waar de beruchte of was het de beroemde Ned Kelly een tijd op vakantie is geweest.
Een gebouw van 250 mtr. hoog met een uitschuifbare kamer die doorzichtig werd toen hij helemaal naar buiten geschoven was brrrrr.
Onze tijd in Victoria zit erop, we willen Carol, Adriaan, Majorie, Toon, Mark, Francis en Adriana hartelijk dank zeggen voor de gastvrijheid tijdens ons verblijf in Victoria.
Wij hebben er een fantastische tijd doorgebracht!!!!!
Na ons verblijf in Victoria het zuiden, vliegen we naar Queensland in het noorden, de zon en warmte tegemoet. Van een nat en winderig vliegveld op Tullemarine, naar een warm 27 gr. Celsius zonovergoten vliegveld van Cairns.
Je ziet het, binnen een paar tellen zit je van de regen in de tropen, maar het voelde wel heerlijk aan, die blauwe lucht met die lekker warme zon.
We hadden een mooi ruim appartement op de begane grond gehuurd, zeg maar een bungalow in een gebouw, ruim en mooi gelegen ten opzichte van het zwembad en dergelijke. Als je achter naar buiten liep kwam je meteen bij het zwembad uit.
Met de zee vlakbij kun je je voorstellen wat we de eerste dag hebben gedaan daar.....juist gezwommen en geravot in het heerlijke warme water. We hebben uiteraard ook een dierentuin bezocht en zijn we een dag de bos ingetrokken om naar het bungeejumpen te kijken. Foto's kun je vinden in de desbetreffende albums.
Het is ondertussen dinsdag 17 augustus 2009 geworden en op deze dag wordt Wesley 13 jaar!! En natuurlijk hebben we een verassing voor hem. Maar dat weet hij aan het begin van deze dag nog niet, wij hebben hem namelijk verteld dat we vandaag een dagje op de Tablelands gaan rondtoeren. Maar wat hij niet weet is dat we een locatie op het oog hebben waar ze kunnen karten, en dat is voor hun de verassing van de dag.
Bij Mareeba op de tablellands ligt de six star MAKOTRAC internationaal racetrack, een mooie baan buiten met prachtig weer!!!
En bij de kartbaan was ook nog een heel mooie minigolfbaan, en ook daar werd druk gebruik van gemaakt.
De volgende dag hebben we een dag doorgebracht in Kuranda een mooi plaatsje in het regenwoud.
Vrijdag 20-08 een rustdag ingelast, nou ja rustdag, zwemmen aan zee en dergelijke zijn nou niet echt rustdagen, maar je moet wat doen nietwaar??!!!
Zaterdag 21-08 zijn Bas, Joey en Wesley samen met Brandon op pad geweest, met de fourwheeldrive de bush in.
Zo, vandaag 23-08 is het snorkeldag, we gaan een paar uur varen de zee op, naar het Great Barrier Reef.
Maar eerst oefenen natuurlijk, dat hadden we thuis ook al gedaan, maar nu krijgen ze nog even les voor het zover is dat ze het diepe in moeten.
Dat was het weer, want we kunnen helaas niet laten zien hoe mooi het onder water was.
Maar mocht je dat ook nog willen zien, laat maar weten, wij weten nog wel enkele goede plekjes op het Reef.
Op mijn verjaardag op 24 augustus zijn we een dagje de Tablelands opgegaan, ook hier hebben we een aparte album van gemaakt,
De voorlaatste dag is aangebroken, en vandaag 25 augustus gaan we ome Harry opzoeken, zoals we in het begin van het verhaal op gehoopt hadden.
Wij zullen hem niet zien, en hij ons niet, maar toch, we hebben er altijd goede vakanties gehad en goede herinneringen en meer kunnen we er niet van maken.
Zo we zijn aan het einde gekomen van deze voor ons mooie en bijzondere reis in de diverse albums kunnen jullie de foto's bekijken die overal onderweg gemaakt zijn. Jullie hebben allemaal de hartelijke groeten van de hele familie uit Australië.
Sovereign Hill een goudzoekersdorp met Adriaan en Carol.
Karunda en The Rainforest station met Brandon.
De laatste loodjes en meer....
Reactie plaatsen
Reacties